ทริปเดิน .. เชียงใหม่ 5 วัน

บันทึกการเดินทาง

ณ วันที่  25-30.03.21

ทริปนี้เป็นทริปเดินทางมาเชียงใหม่แบบ

ไม่รู้จะมาทำอะไร แต่อยากมา

อารมณ์ คล้ายๆช่วง พ.ค 2017 ตอนกะลังจะจบ ปี 4

ช่วงนั้นเรย

ผมเดินทางโดยขึ้นเครื่องมาถึงสนามบินเชียงใหม่ ช่วงบ่ายโมง

แต่ ณ วันนี้ ไม่มีรถบัสวิ่งเลยซักคัน

รถแดง ก็แพงเกินไป แค่จะวิ่งจากสนามบิน

ไปประตูช้างเผือก คิดเราตั้ง 100 บาท

ผมจึงตัดสินใจกูเดินก็ได้วะ !!

แค่ 6 กิโลเอง จิ๊บๆ

จากนั้นก็เดิน ท่ามกลางแดดร้อนระอุ

เดินมาได้ซัก 1 กิโล ถ่ายรูปไว้เป็นที่ระลึกหน่อย

เดินมาถึง ที่พัก ที่แรก และที่เดียวของทริปนี้

นั่นก็คือ Monkey Toe Hostel

ได้เจอกับพี่หน่อย เจ้าของใหม่ monkey toe

ถ้าเพื่อนๆเคยอ่านทริปสุดป่วย ที่เชียงใหม่ของผม

นั้นจะเป็นเจ้าของคนเก่า

ซึ่งบอกเรยว่า น่ารักทั้งคู่จร้า

เก็บของ อาบน้ำ เพราะเหงื่อเต็มหลัง 555+

แล้วเดินออกไปหาอะไรกินซักหน่อย

เดินไปถึง ช่วงถนนคนเดิน

ไปสั่งเกาเหลามา 1 ชาม

อิ่ม แปร้ 

จากนั้นเดินไปร้านนวด 

ค่านวด ชม.ละ 120 เองจร้า

คือ ไม่ยอมเสียค่ารถ แต่มาเสียค่านวดขาแทน

ดีจริงๆ

นวดเสร็จ เดินไปร้านเบียร์ต่อ

ไม่มีใครในร้านเรยจร้า มาตั้งแต่เย็น จนค่ำ

จากร้าน มูน พาย กลายเป็นร้าน มาละหม่าล่า

เปลี่ยนเจ้าของคนใหม่ ซึ่งก็มาตั้งแต่ปีที่ผ่านมา

คือ มาทุกครั้งก็ต้องมาที่นี่

เพราะเบียร์ถูก บรรยากาศดี

มีดนตรีสด

ไม่มีใครจริงจิ๊งง

นั่งมองรถแดงวนไป

นั่งคนเดียว คิดไรไปเรื่อยเปื่อย

ตกหัวค่ำ ก็มีลูกค้าเข้ามานั่งในร้านเป็นเพื่อนบ้าง

แต่วันนี้ไม่มีดนตรีสด จร้า

แต่นี่ก็เพิ่งวันแรกอ่ะเนอะ

เช็คบิลเดินกลับห้องนอนดีกว่า

เชียงใหม่ในช่วงเวลานี้ ถือว่าเงียบมากๆ

เนื่องจากไม่มีนักท่องเที่ยวต่างชาติฟ

26.03.21

ตื่นเช้ามา ไม่รู้จะทำอะไรกับทริปนี้ 

เอาคอมมานั่งเปิดเล่นไปเรื่อย

ก่อนที่ช่วงบ่ายจะออกไปหากินกาแฟ ที่อเมซอนใกล้ๆที่พัก

ส่วนมื้อสายวันนี้ ก็คือ ข้าวซอยนั่นเอง

มากี่ที ก็ต้องได้กิน ข้าวซอย

จิบกาแฟเสร็จ เดินเล่นไปที่ ประตูท่าแพ

มาเจอร้าน ท่าแพ กริล

เป็นร้าน ขายหม่าล่า ในตึกอาคารพาณิชย์

โดยทุกชั้น ถูกจัดเป็นโซนที่นั่งชิล

ชมถนนคนเดินชิลๆ กันไป

เหมือนเดิมจร้า เพิ่มเติมคือขึ้นไปสั่งเบียร์

มานั่งจิบชมวิว ประตูท่าแพชิลๆกันไป

ดูเหมือนผมนี่ก็ สายชิล ไปวันๆเหมือนกันนะเนี่ย

หลังจากชิลจากดาดฟ้าที่ ท่าแพกริล 

ได้สักพัก ประมาณ 1 ทุ่มก็ขอออกไปเดินเล่น

ยามค่ำคืนในเชียงใหม่เป็นคืนที่ 2

โดยมานั่่งกินบะหมี่ปูเจ้าดัง ย่านประตูช้างเผือก

อร่อยดีนะ ผมมากินประจำแหละ

หน้าตาประมาณนี้แหละจร้า บะหมี่ปูหมูแดง

สุดท้าย ชีวิตเรา มันก็แค่มีความสุขไปวันๆป่าววะ

แค่นี้แหละ อนาคตช่างแม่งก่อนละกัน

27.03.21

เช้าวันที่ 3 ตื่นมาก็ยังคง นอนสบายๆอยู่ที่พักอย่างเดียว

เพิ่มเติมคือคุยกับพวกพี่ๆ ในโฮสด้วยกัน

ซึ่งพี่คนไทยที่อยู่ที่นี่ คืออยู่กันมานานมาก

ได้รู้จัก ได้ประสบการณ์ชีวิตเพิ่มมากมาย

เพราะแต่ละคนเคยไปอเมริกามาแล้วทั้งนั้น

ประสบการณ์ชีวิตโชกโชนกันสุดๆ

ซึ่งคงไม่ต่างจากผมในตอนนี้ ซึ่งอยู่ไม่เป็นหลักแหล่ง

ใช้ชีวิตไปเรื่อย ไปวันๆ

ว่าแล้วก็ ออกไปนั่งคาเฟ่ต่อดีกว่า

พิกัดร้าน ใน ปตท ข้างวัดโลกโมฬีนะจ๊ะ

นั่งนานเริ่มเบื่อ 

ออกไปเดินยืดเส้นบ้างดีกว่า

การเดินมันก็ดีนะ ได้ออกกำลัง

แถมได้เจออะไรข้างทาง ได้สังเกต นู่น นี่ นั่น

อย่างเช่น มีคนเอาเต็นท์มากาง

ตรงลานดินตรงนี้ ได้แต่สงสัยว่า มันคืออะไร

แต่ช่วงที่มา คือเย็นมากละ

ไม่แน่ใจว่าคืออะไรเหมือนกัน

ไว้มาดูใหม่ในช่วงกลางคืนน่าจะดีกว่า

ส่วนตอนนี้ออกไปหาไรกินเถอะ

พอดีตลาดช้างเผือกเปิดพอดี

ได้ลองเปลี่ยนร้านมากินข้าวขาหมูดูบ้าง

เนื่องจากสุกี้ ช้างเผือก คนเยอะมาก

แต่กลายเป็นว่า อร่อยเฉยเรย

ราคา 50 บาท 

แต่ รสชาติ อร่อยใช้ได้เลยล่ะ

จากช้างเผือกเดินเล่นไปที่ ประตูท่าแพเหมือนเดิม

เอาจริง ชีวิตผมตอนนี้โคตรล่องลอย

อยากทำอะไรทำ อยากไปไหนไป

ซึ่งตอนนี้ไม่ได้มีความอยากไปไหนเรย

มันก็เรยไปอยู่ไม่กี่ที่

แล้วก็เดินเล่นไปเรื่อยๆ บริเวณท่าแพ

ก่อนที่จะเดินกลับมากินสุกี้ แห้งช้างเผือก

ก็อร่อย ตามสูตร ตามคำร่ำลือ

หน้าตาสุกี้แห้งก็จะประมาณนี้

แอบบอกนะว่า สุกี้แห้งอร่อย แต่สุกี้น้ำ ธรรมดามาก

กลับมาที่พักก็มานั่งคุยกับพวกพี่ๆในโฮสต่อ

นั่งเล่นกีตาร์กันไป ร้องเพลงเฮฮากันไป

สนุกดี 

แล้วก็ได้มาเจอ น้องภูมิซึ่งเป็นเด็กที่เข้ามาเช็คอินใหม่วันนี้

หล่อนะ แต่ คุยไม่รู้เรื่อง

เรียกตัวเองว่ายังภูมิ คงเลียนแบบ ยังโอมแหละ

อยู่ดีๆ ก็เรียกให้ผมไปถ่ายรูปให้

แล้วก็ให้ผมเอารูปลงในไอจีผม

งงป่ะ งงดิ กูก็งง

55555+

28.03.21

เช้านี้ที่ Monkey toe

เมืองเชียงใหม่ ตอนนี้เงียบมาก

ไม่รู้อีกนานแค่ไหน ถึงจะกลับมาเหมือนเดิม

ส่วนผมก็เดินเล่นไปคาเฟ่เรื่อยเปื่อย

ร้านสีเหลืองๆนั่นแหละ

นั่งไปซักพัก ออกไปหาข้าวกิน

มาเจอร้านกัญชา เลยสั่งกระเพรากัญชาไป

บอกตรงๆ ไม่รู้สึกห่าเหวอะไรเรย 555+

กูนี่ก็บ้าจี้ เหมือนกันแฮะ

แล้วก็เดินกลับที่พักไปอาบน้ำ 

ก่อนที่จะเดินกลับมาใหม่ ไปที่ร้านเดิม 

ชีวิตก็วนเวียนอยู่แค่นี้จริงๆ 555+

ตอนนี้ก็เริ่มเบื่อ ชีวิตแบบนี้เหมือนกันแล้วแฮะ

มานั่งฟังดนตรีสากลเก่าๆ คลาสสิคๆ

ได้ที่ร้านมาละ หม่าล่านะจ๊ะ

ยิ่งถ้ามรถนนคนเดิน ร้านนี้ เป็นร้านที่คนนั่งกันเต็มตลอด

พอเริ่มเมา ก็เดินกลับช้างเผือก มากินสุกี้ที่เดิม

เหมือนเดิม ชีวิตไร้แก่นสารมากๆ

29.03.21

ตัดภาพมาที่ช่วงเย็นเลยล่ะกันนะ

เพราะไม่ได้ออกไปไหน ทำอะไรเรย

นอนโง่ๆ คุยกับพี่ๆที่โฮส แค่นี้ เวลาก็หมดละ 555+

แต่วันนี้บังเอิญเจอพี่ฟลุค ที่เคยไปเที่ยวเมืองคองด้วยกัน

แกบอกเห็นเราตั้งแต่เมื่อวานละ

ละวันนี้แกเข้ามาส่งอาหาร 

แล้วเจอเรานั่งอยู่หน้าที่พักพอดี

เลยนั่งคุยกันซักพัก

แกบอกว่าตอนนี้งานที่เชียงใหม่เงียบมาก

ไม่รู้ว่าอีกนานแค่ไหน ถึงจะกลับไปดีเหมือนเดิม

ตัดภาพมาที่ตอนเย็น

ณ ร้านอาหารญี่ปุ่น

ต้องบอกก่อนว่า ด้วยความที่เคยไปญี่ปุ่น

เลยทำให้เราฟินกับบรรยากาศที่นู่น

นั่งจิบเบียร์เย็นๆที่นู่น

มันเป็นอะไรที่ฟินมากๆ

ตัดภาพกลับมาไทย

ที่นี่ทำร้านได้ค่อนข้างเหมือนบาร์ที่ญี่ปุ่น

แต่ก็ไม่ใช่ซะทั้งหมด

แต่โดยรวมถือว่าแก้ขัดได้

มื้อนี้เบาๆ 7 ร้อยกว่าบาท

ถือว่าทิ้งทวน เพราะพรุ่งนี้จะกลับ กทม.แล้วจร้า

ขากลับลองเดินมาดู ร้านที่บอกว่าจะมาดูใหม่ช่วงกลางคืน

โฮ้ แม่เจ้า คนละเรื่องกับกลางวันเรย

แถมยังเป็นไอเดีย เล็กๆน้อยๆ ให้เราในการทำธุรกิจอีกด้วย

เพราะเราเองก็ชอบอะไรประมาณนี้เหมือนกัน

พรุ่งนี้แล้วสินะที่ต้องกลับ กทม.

30.03.21

เช้ามืด ซึ่งไม่มีใครอยู่เรย

ผมวางคีย์การ์ดไว้

แล้วเดินออกมาคนเดียว

มุ่งหน้าไปสนามบิน

ยามเช้าที่เชียงใหม่ บรรยากาศเงียบสงบเหมือนกันนะ

แถมอากาศก็เย็นสบายอีกด้วยย

ผมโบกรถแดง ไปเรื่อย แต่ละคนจะขอ 50 บาททั้งนั้น

ทั้งที่รถตัวเอง เขียนไว้ 30 

ผมไม่ยอมเสียเปรียบแน่ มันไม่แฟร์

ก็โบกจนได้คันที่ราคา 30 บาท

แต่ให้เค้าส่งที่ เซ็นทรัลแอร์พอร์ต

แล้วผมก็เดินต่อไปยังสนามบิน

สภาพยามเช้า ที่ต้องกลับ กทม.

มาคนเดียว กลับคนเดียว 

มาทำอะไรที่นี่วะเนี่ย 

ขึ้นรถแค่รถแดง ขากลับ นอกนั้น เดินทั้งทริป

เพื่อ ?

เราได้ไฟล์ทประมาณ 8 โมง ซึ่งโดนย้ายจาก 6 โมง

ซึ่งถือเป็นเรื่องดี 5555+

ถึงแล้วจร้า ดอนเมือง

ข้ามมากินข้าว ก่อนกลับบ้านจร้า

ทริปนี้ งงตัวเองเหมือนกัน ไปเชียงใหม่

ไปทำไมวะ 5555 มีหลายทริปเรยนะ ที่เป็นแบบนี้

ไปก่อน ค่อยว่ากัน

แต่อย่างน้อย ชีวิตมันไม่ต้องคิดไรเยอะแยะ

แม้มันจะไม่มีเหตุผลอะไรก็ตาม

แค่เราอยากจะใช้ชีวิตรูปแบบนี้ มันโอเครละ